Palm Springs....nu wel!

Zaterdag 9 september

De dag begon VROEG! Pepijn was lekker aan het babbelen tegen Lieve die natuurlijk wakker werd...het was nog voor 6en, pfffffff. Pep even in bed genomen maar die ging echt niet meer slapen en Lieve ook niet. Uiteindelijk maar opgestaan en lekker buiten ontbeten. S Nachts en s morgens vroeg is het heerlijk buiten. Het koelt goed af hier in de desert.

Iedereen had goede zin. Lekker rustig dagje in het vooruitzicht en we zouden naar een kinder ontdek museum gaan. Alles lijkt dichtbij op de kaart en is het niet dus een half uur later kwamen we aan. En ja hoor, de enige dag dat het ding dicht is in het jaar vanwege onderhoud was VANDAAG! Arme Pepijn, hij had er zo n zin in. Gelukkig hadden we een alternatief plan. Met een soort kabel ski gondelding omhoog (ongeveer 800 meter stijgen). Daar was het een stuk koeler en kon je waanzinnig uitkijken over de desert met daarin Palm Springs.

We blijven een 'net als in de film'gevoel houden :)

Heerlijk gewandeld daar in het bos. Het rook er naar denneappels en er liepen allerlei eekhoorn en hagedissen. In de zon op een uitkijkterras hadden we een wintersport gevoel. Heerlijk dagje. Om een uur of half 3 reden we terug en ook dat duurde weer lang.....want nog even naar de supermarkt. Maar 9 van de 10 verkoopt geen vers. Wij willen wel vers dus weer een andere winkel. De hele kinderschare weer in en uit de auto en daar worden we allemaal niet vrolijk van. In de auto begint Pep ineens over zijn oor te klagen. Nee he?!. Op de camping is het nog steeds HEET, dus we besluiten dat een duikje in het zwembad voor Pep wel lekker zal zijn als hij zijn hoofd droog houdt. Met Gil het water in want ik ben mijn bikini vergeten, dusssssssss. Die moeten we nog even kopen. Ik ga koken, Lieve kruipt door de camper heen en is na 5 minuten zwart. Ik hoor ineens heel hard een scheldwoord uit het zwembad. Gil is met mobiel in zijn zak in het water gesprongen. Die is kapot.

Lieve is doodmoe maar vertikt het overdag in haar bedje te slapen dus dat zijn hazeslaapjes in de auto of in de buggy. Door de warmte wil ze ook niks eten. Gelukig heeft ze wel wat vet, maar toch worden we daar niet vrolijk van. Ze wil al helemaal geen brood. Nu moet ik toegeven dat het brood ook echt vies is. Ze stoppen er suiker in ofzo. Echt raar. Ik heb een heerlijk maaltje gekookt van onze VERS gehaalde spulletjes. Het eten stat op tafel en ineens hebben we 2 huilende kinderen. Pepijn heeft echt oorpijn en Lieve is moe. De zetpillen zijn door de hitte gesmolten dus die moeten even gauw in de koelkast. Van een sinaspril gaat Pepijn bijna over zijn nek. Binnen 5 minuten is hij op schoot in slaap gevallen. Het is zes uur. We proberen Lieve even gauw schoon te maken en leggen haar ook in bed die slaapt meteen. Dan eten wij ons koude eten maar op..........Inmiddels ligt arme Pepijn op de bank en ligt af en toe te kermen. Hij heeft geen koorts, maar had vorige week precies hetzelfde, dat was na 1 dag over maar blijkbaar toch niet echt. Eens kijken of er een dokter aan te pas moet komen al kunnen we de antibiotica waarschijnlijk ook gewoon in de supermarkt kopen, dat hebben ze dan weer wel.......

We zijn hier nu 3 dagen, maar het voelt als weeeeken. We hebben qua pech wel een beetje een Argentinie deja vu.

De actuele lijst:

Lieve kotst tijdens de landing ons onder en is vervolgens ook aan de diarree.

S Avonds in het hotel dondert Pep van het bed af, head first.

We gaan de camper halen en dat duurt lang en belanden daardoor in de file.

Onderweg is een of ander rooster van de camper gevallen dus moeten we dit laten maken.

We kunnen de garage niet vinden en niemand kan ons helpen. We krijgen telefonische instructies naar een andere te gaan en daar aangekomen vinden we een afgebroken en braakliggend terrein. Ja hier ZAT.....een camper garage.

Pep kotst inmiddels ook regelmatig de boel onder. Zo ook bij de uiteindelijke onderdelen winkel. Ze hadden een mooie glimmende vloer. Ik heb inmiddels al 2 wassen gedraaid (zoveel was ik thuis niet eens in 3 dagen)

Vervolgens aangekomen in Palm Springs, waar het museum opeens dicht was en Pep nu dus oorpijn heeft. En de mobiel in coma is. We hopen dat hier even bij blijft.

U begrijpt het is pittig voor onze kindjes en we hebben besloten de hele reis om te gooien. We gaan de helft overslaan en proberen iets sneller richting kust te komen, want volgens Pepijn is vakantie zand en water. Hij vraagt steeds wanneer we nou naar de vakantie gaan. Nou dan weet je het wel ha ha. Ook vroeg hij vandaag wanneer opa en oma op bezoek komen.

Morgen (zondag) gaan we richting Joshua Tree park. We proberen steeds kleine stukjes te rijden van max 100 mijl (minder dan 2 uur). Daardoor doen we veel langer dan gepland over onze route, die we daarom dus inkorten. We slaan de hele hoek Grand Canyon over. Ook Death Valley laten we zitten. Daar is het toch veel te heet. Voordat je denkt dat het alleen kommer en kwel is, nee hoor. Gelukkig hadden we vandaag een heerlijke dag totaan 17 uur dan..........:)